REVIEW: Mortal Kombat

Daniël de Zwart

Helaas weet ik niet meer wat mijn eerste woorden waren over 'een nieuwe Mortal Kombat', maar dat ik sceptisch was, daar valt niet aan te twijfelen. Het lukt veel reeksen tóch niet écht terug te keren naar de roots, want het magische gevoel dat ik vroeger als jochie had bij de die-hard Mortal Kombats valt niet opnieuw te beleven. Het enorme vulgaire, wrede en brutale uit de jaren '90 valt tevens niet meer te overwinnen lijkt het, maar met deze Mortal Kombat komt het gevoel van de nostalgische versies wel heel dichtbij. We mogen weer, de gore fatalities zijn wederom geen taboe meer en ik zie mezelf weer in de vorige eeuw zitten, met een Sega Megadrive-controller in de hand, alleen anno nu met een PlayStation 3-controller.

Ik weet nog goed dat Mortal Kombat controversie uitdeelde toen de reeks een soort antwoord was op Street Fighter, maar dan bruter. Er straalde een soort realisme van af waar ontwikkelaar Ed Boon in deze versie niet mee op de proppen komt. De game heeft een eigen stijltje, wat misschien jammer is voor fans zoals ik, maar het haalt wel een stukje gezeur weg in de game-industrie. Mortal Kombat heeft het de afgelopen jaren moeilijk gehad, maar door de neergezette naam in de jaren '90, is het mogelijk om deze Mortal Kombat neer te zetten waar mensen van zullen glimlachen.

Terug naar nostalgie
Het moet nu al duidelijk gemaakt worden dat Mortal Kombat dezelfde opzet gebruikt als de eerste drie delen uit de reeks. De vechtstijlen zijn behouden en ook het verhaal gaat volledig naar het begin terug. De eerste scène bestaat uit de nodige levenloze, bekende karakters uit Mortal Kombat, terwijl we moeten aanzien hoe Raiden het moet bezuren tegen Shao Kahn. Net voordat Raiden sterft, weet hij nog een bericht naar zichzelf in het verleden te sturen, om deze situatie te voorkomen. Hier begint jouw gevecht in het eerste toernooi, hetzelfde uit Mortal Kombat I. De strijders uit Earthrealm, die de aarde willen beschermen, nemen het op tegen de bastards uit het Netherrealm, die de aarde met haar bewoners willen verzwelgen. In dit verhaal doorloop je gevechten met verschillende personages, dus je bent elke keer verplicht een aantal gevechten te doen met een karakter die je niet zelf kiest. De ontwikkelaar heeft ervoor gekozen om niet alleen de eerste Mortal Kombat te verwerken in dit deel, maar de verhaallijn bestaat uit die van Mortal Kombat I, II en III.

Date met elk personage
De story van Mortal Kombat is net speeddaten; een aantal minuten snoepen van de een, waarna je doorschuift naar de ander. Aan de ene kant kom je erachter wat jouw favoriete vechter is wat goed kan zijn, maar het kan ook behoorlijk jammerlijk uitkomen als je bijvoorbeeld een baas als Shang Tsung moet bevechten met Lui Kang. Als je met hem totaal niet overweg kunt, is een overwinning ver weg. Dit maakt de game echter wel uitdagend, want ik moet zeggen dat Mortal Kombat zelfs anno nu een pittige start kent. Heb je Shang Tsung weten te verslaan, dan gaat de verhaallijn direct door met die van Mortal Kombat II. Zo leer je per hoofdstuk, dat genoemd wordt naar het personage waar je mee vecht, iedere vechter kennen uit de game.

Er moet wel gezegd worden dat het verhaal wat onbelangrijk overkomt; het voelt wat slapjes aan. Bij iedere strijder wordt er met cutscenes bekendgemaakt wie je tegenkomt en waarom je met diegene moet vechten. Dit komt allemaal een beetje fout over, hoewel dit de gevechten zelf niet slechter maken. De gevechten zelf zijn als vanouds zeer geniaal, alleen zijn er nog geen fatalities te gebruiken, omdat de personages die je verslaat later in het verhaal terugkomen. Toch is het verhaal de moeite waard om iedereen te leren kennen en om de eerste proeven te doorstaan.

Special moves en X-Ray
Mortal Kombat zal met 26 karakters (PlayStation 3-versie heeft Kratos!) een uitgebreid scala bieden en elke vechter heeft ook zijn of haar eigen stijl. Magische krachten, kracht of snelheid, het is allemaal in de game verwerkt en het voelt nog altijd goed. De feeling van de personages is behouden gebleven en hun special moves zijn niet tergend moeilijk, dus de gevechten zijn gevarieerd en snel. Ik moet wel zeggen dat de tegenstand zelfs op een laag niveau pittig is en ook zo nu en dan irritant kan vechten. Spam-aanvallen zijn een van de meest vervelende dingen in een fighting game. Naast gewoonlijke combo's kent elk personage een reeks special moves die tevens versterkt kunnen worden met een powermeter. Vul je de meter volledig door klappen te incasseren of combo's goed uit te voeren, dan heb je de mogelijkheid X-Ray te gebruiken. Deze nieuwe feature is dan wel heel makkelijk te gebruiken, namelijk door de R2 en L2 knoppen tegelijk in te drukken. Lukt de move, dan zul je bij de tegenstander een X-Ray visie te zien krijgen waarbij de nodige botten en ingewanden worden verpulverd. Wat mij betreft is deze feature een beetje overpowered en daarnaast is de X-Ray zelfs toe te passen als je aan de winnende hand bent; de balans is hier wat zoek.

Uitdagende ladders en torens
De Story Mode van de game is maar het tipje van de sluier, want wil je als vanouds knokken, dan kun je natuurlijk aan de slag met de Arcade Ladder. Hierbij zul je een reeks vijanden moeten verslaan (aan het einde Goro en Shao Kahn) waarna je, aan het einde van je tweede gewonnen potje, uiteraard een fatality kunt uitvoeren na de briljante woorden 'Finish him/her/it'. Elk personage kent een eigen variant op de fatality door zijn of haar specialiteit om te zetten in een brute kill. Daarnaast is het design van de vechtlocaties geniaal en zijn de omgevingen perfect om een fatality uit te voeren. Ram het hoofd van je tegenstander tegen een metro, laat hem/haar in een bak zuur denderen of voer je vijand aan een boom. De gehele game is goor en is overvol van het bloed, maar de humor druipt er daarnaast gewoon weer van af. De opmerkingen van 'casanova' Johnny Cage en de verzonnen special moves en fatalities maken Mortal Kombat net wat zonniger. Ook is Arcade Ladder in Tag Team te spelen, dus twee tegen twee.

Naast de ladder kunnen we ook de enorme Challenge Tower afhandelen met de meest vreemde uitdagingen. Je moet bijvoorbeeld een reeks planken kapotslaan, een balletje onder het juiste hoofd zien te vinden of special moves op een goede manier voltooien. Dit alles is verpakt in Test Your Might, Test Your Sight, Test Your Strike en Test Your Luck. In die laatste kun je gevechten in de meest hilarische vormen spelen. Beide vechters zonder hoofd, het bloed is in regenboogkleuren of er komt spontaan vuur uit de grond zetten. Erg leuk verzonnen allemaal en met zo'n driehonderd uitdagingen is er genoeg content in Mortal Kombat gestopt en valt er genoeg te verzamelen en te unlocken. Tot slot kun je oefenen in Practice Mode, om beter te worden zonder echte consequenties.

Conclusie
Mortal Kombat had niet beter terug kunnen keren. De game biedt ongelooflijk veel content en drie verhaallijnen, die misschien niet het meest spannend zijn, maar leuk om door te lopen. Het vecht als vanouds, de karakters zijn nog steeds allemaal verschillend en dat het brute, bloeddoorlopen scherm terug is, geeft echt een nostalgisch gevoel. Mortal Kombat is vanaf het begin al vrij pittig, wat voor sommigen een minnetje kan betekenen. Echter, oefening baart kunst en als je eenmaal de nodige moves onder de knie hebt, is het spel lekker uitdagend. Toch heb ik een kritiekpuntje over X-Ray; het ziet er heel vet uit en kan de strijd weer gelijktrekken, maar wat mij betreft is deze feature iets te overpowered. Naast het verhaal en de Arcade Ladder is de Challenge Tower echt de moeite waard. Ontzettend veel minigames met een pot vol humor. Ja, Mortal Kombat is, op een paar puntjes na, de fighting-game waar velen op hebben gewacht. (9,0)

Bron: GamersNET