Daniël de Zwart
SOCOM gaat al weer wat jaartjes mee en is echt een reeks waar Sony trots op mag zijn. Het publiek vraagt om het tactische genre en een vaste fanbase biedt zich aan om deze games grondig te onderzoeken. MAG deed eenzelfde stap en zette een kwalitatief product neer. Toch laat ontwikkelaar Slant Six zien dat SOCOM niet dood is, op de PSP althans, en SOCOM 4 is inmiddels in de maak voor de PlayStation 3.
In de fictieve wereld
We mogen met team Bravo vertoeven in het fictieve Koratvia, een voormalige staat van de Sovjet-Unie, dat vooral omgeven is van grijze vlakken die huizen en gebouwen met andere functionaliteiten moeten voorstellen. Het singleplayerverhaal draait om nationale veiligheid, aangezien elke Amerikaan die het Sovjetgebied in was getrokken niet levend terugkwam. Je zult de terroristische dreiging terug moeten dringen en er is tevens iets aan de hand met Lonestar, de hoofdrolspeler uit de vorige SOCOM. Om alle hoekjes uit te pluizen in het koude Russische landschap, stuurt het Amerikaanse leger Wraith met drie andere Navy Seals op missie.
Ontwikkelaar Slant Six heeft duidelijk aandacht besteed aan de singleplayer. Deze heeft een aardig verhaal en wordt door middel van cutscenes verteld. Je merkt direct dat de PSP aan grafische kracht niets tekortschiet. Er probeert zeker een bepaalde sfeer te hangen, maar door de grauwe panden, verlaten terreinen en het grijze weer zet SOCOM dit keer een andere setting neer. Toch ziet de game er goed uit en door grootse gevechten met veel actie en personages zul je verbaasd staan hoe krachtig de PSP toch weer is.
Bravo sir
In vorige SOCOM-delen speelde je nog een assisterend team, in Fireteam Bravo 3 heb je alles volledig in eigen hand. Je bewandelt nu met vier man, in plaats van twee, de nodige missies waar ook echt enig emotie loskomt. De game focust zich namelijk meer op het verhaal. Een andere verandering is dat er meer actie de reeks is binnengesleept. In het begin speel je missies in vrij burgerlijke kleding en merk je dat het op sommige punten niet meer dat zware tactische heeft. De gevechten zijn grootschaliger en het is soms behoorlijk doorknallen tegen de weerstand.
De echte SOCOM-fan zou kunnen afhaken doordat deze titel minder simulatie is, de game is in dat opzicht wat progressiever geworden maar ook zeker toegankelijk. Een dergelijk verhaal is nieuw voor de reeks en de multiplayer lijkt wat naar de achtergrond verschoven te zijn.
(Multiplayer) gameplay
Toch zijn de veranderingen niet slecht. Met vier man kun je tegenstanders prima flanken en strategieën bedenken om ze in de hoek te jagen. Dit werkt uitstekend en is in meerdere games te vinden; de AI gaat daar in de game netjes mee om en weet genoeg te raken. Commando’s geven werkt bovendien erg lekker en je teamgenoten voeren deze goed uit. Je kunt ze laten wachten, deuren opentrappen en ruimtes veilig maken, granaten gooien of ze een plek wijzen. Eigenlijk alle commando’s die in veel tactische spellen bekend zijn. Kort op de O-knop drukken levert laatstgenoemde actie op, iets langer indrukken opent een menu met de nodige commando’s. Dit verlaagt het tempo, wat ik persoonlijk niet storend vind.
Deze samenwerking is online ook allemaal te realiseren. Er is een co-op waarbij je met drie vrienden de singleplayer door kunt spitten en dus ultieme tactieken kunt bedenken. Een erg zinvolle toevoeging aan de reeks lijkt me. Naast deze modus kan een online multiplayer natuurlijk niet ontbreken. Het zit net zo krachtig in elkaar als de multiplayer die Fireteam Bravo 1 en 2 kende, maar dan natuurlijk met andere maps, meer wapens en kleine aanpassingen in bijvoorbeeld uitrusting die je bij je kunt dragen. Bovenal een geweldige online ervaring die toch gewoon in de serie blijft hangen.
Conclusie
SOCOM: Fireteam Bravo 3 zet de deur voor een toegankelijker publiek open door een aangename singleplayer met een wat cliché verhaal. De gameplay is tevens versoepeld door het team van vier man waar de AI ook nog eens goed haar werk doet. Dit toegankelijke kan een knelpunt zijn voor de hardcore-speler, hoewel de multiplayer erg goed in elkaar steekt. Grafisch is de game keurig met de nodige toffe muziek, buiten de grauwe sfeer en een lak aan kleur. Tevens wordt het tempo uit de game gehaald door een menu aan commando’s, dat niet iedereen zal waarderen. Buiten deze minnetjes is Fireteam Bravo 3 toch nog altijd lekker te pruimen. (8,0)
Bron: GamersNET
Geen opmerkingen:
Een reactie posten