REVIEW: Call of Duty 4 - Modern Warfare

Daniël de Zwart

Activision ruilt het Tweede Wereldoorlog universum eindelijk eens om voor wat moderner geschut. De naam ‘Call of Duty 4: Modern Warfare’ verklapt dit eigenlijk al. Hoewel deze nieuwe titel van ontwikkelaar Infinity Ward oogt naar deze tijd, wil zij geen jaar noemen. Maar.. één ding is duidelijk, de andere omgeving geeft de serie een frisse oplawaai. De populariteit van de Wereldoorlogen kende zijn hoogtijdagen een paar jaar geleden, dus Modern Warfare komt op het juiste moment. Echter, is deze nieuwe wind wel het spelen waard of kun je beter naar iets anders zoeken? Ik knalde mijn helm met een charmante blik mijn hoofd op en het avontuur ging van start. ‘Hoorah?!’.

Verhaal van twee kanten..
De hoofdpersoon in het verhaal van Call of Duty 4: Modern Warfare is ‘Zakhaev’, een Russische ultranationalist die met harde hand zijn land terug wil brengen naar de communistische Sovjet-Unie van jaren geleden. Zakhaev start een burgeroorlog en zorgt ervoor dat de Amerikaanse strijdmachten zich concentreren op een conflict in het Midden-Oosten. Deze Rus wordt gesteund door een groep Russische zakenlieden, de maffia en het leger, waardoor hij dermate gefinancierd is om de burgeroorlog aan te gaan. Zo probeert de nationalist in alle rust zijn plannen uit te voeren. Echter, de Britse inlichtingendienst heeft Zakhaev in de gaten gehouden. Alleen, de Britten hebben grote moeite om de Amerikanen te overtuigen van de werkelijke aard van de situatie in het Midden-Oosten. Het is een afleidingsmanoeuvre daar de Britten alles van weten. Helaas wordt er niet geluisterd en zijn Amerikaanse troepen op weg naar het Midden-Oosten. Zij denken daar ‘Khaled Al-Asad’ te vinden die alles afweet van de plannen van Zakhaev en met hem samenwerkt. Jij waant je in de strijd, zowel in Rusland als in het Midden-Oosten om Al-Asad en Zakhaev te vinden.

Op missie, hoorah!
Het scherm schittert, een filmpje raast voorbij en het menu laadt terwijl er met moderne technieken de bestemming wordt geanalyseerd. Jij, als één van de twee langdurig speelbare personages, bevindt je in Groot-Brittannië. Sergeant John ‘Soap’ MacTavish is je naam en je zult eerst een korte training af moeten leggen om vervolgens de eerste missie te kunnen spelen. Met deze training leer je de controls kennen en met de wapens om te gaan. Ook moet je snel handelen in een parcours, aangezien er een klok tikt.

Na de training vertrek je met een helikopter met de Britse Special Air Service (S.A.S.) squad onder leiding van Captain Price, naar de Russische Beringstraat om belangrijke informatie van een schip weg te kapen. Het is al gelijk een heerlijk schietfestijn waarbij je nog even aan de controls kan wennen. Eenmaal van het schip af begint het spel echt. De introductie met bijbehorende muziek is erg vet. En deze intro wordt verwelkomd doordat je uit de ogen kijkt van President Al-Fusani. Hij wordt opgepakt en naar een plein vervoerd met een auto. Je merkt gelijk dat er wat aan de hand is, want burgers worden overal neergeschoten. Ondertussen hoor je een soort Hitler-achtige speech waarbij je Khaled Al-Asad hoort spreken over de grootheid van het land. Even later wordt Al-Fusani uit de auto getrokken en aan een paal gebonden. Hierbij sta je midden op een plein en zie je Zakhaev en Al-Asad voor je, de laatst genoemde vermoord de President.

Vervolgens beland je in verscheidene missies in Rusland en het Midden-Oosten. In de eerste missie speel je nog met Soap, om daar een gevangene, Nikolai, te redden en Zakhaev te zoeken. In de volgende missie geraak je naar het Midden-Oosten, waar je met Sergeant Paul Jackson van het United States Marine Corps (USMC) aan de gang gaat. Het verhaal gaat redelijk diep en er wordt goed verteld wat je te wachten staat. Alles gaat officieel, van dekking zoeken als je deuren opblaast tot ‘grenade’ en ‘area clear’ roepen als er een granaat gegooid wordt of dat de kust veilig is. Erg netjes afgewerkt allemaal.

Ga op je doel af
In Modern Warfare loop je telkens met één of meerdere squads. Jullie helpen elkaar in de strijd en er wordt redelijk wat uitgelegd in het verhaal. Jammer is wel dat jouw squad je soms voor de voeten loopt, kan erg irritant zijn. De AI van je teamleden is wel redelijk goed. De bestemmingen staan vrij vast, wat deze game soms lineair maakt. Gelukkig heb je wel de nodige vrijheid, al is het de bedoeling op je doel af te gaan, al dan niet door middel van het domweg neerknallen van vijanden of het vinden van informatie. Ook heb je vaak verschillende wegen en paden om je vijanden te verrassen. Zo kwam ik in deze Playstation 3 versie andere routes tegen nadat ik Call of Duty 4 vorige week al getest had op de PC. Dit zorgt voor afwisseling, en ook de opdrachten zijn uiteenlopend. In een opdracht moest ik bijvoorbeeld met een squad een tank door rommelige straten leiden, zodoende raketwerpers en andere vijandelijke soldaten van het leven beroven. Soms is het doel het doorzoeken van een gebouw, een projectiel opblazen of gewoonweg rechttoe rechtaan knallen. Dat laatste is af en toe vervelend, aangezien dat de game onoverzichtelijk en chaotisch maakt waardoor je op sommige plekken meerdere keren dood gaat. Over het algemeen komt dit weinig voor en zijn de missies erg tof en afwisselend. Mede doordat je in verscheidene gebieden loopt en met meerdere personages aan de gang bent.

In één missie ga je zo’n 15 á 20 jaar terug in de tijd en kruip je in de huid van Captain Price. Je bent op sniper missie in Chernobyl met een goede maat om eerdergenoemde Zakhaev te grazen te nemen. Vrijwel niemand die je ziet, heerlijk met een sniperrifle knallen en overal ‘sneaky’ naar binnen glippen. Helaas gaat dit niet over rozen, want er gaat het één en ander fout. Op één stuk kun je niet om de vijanden heen en zul jij je er doorheen moeten bijten. Na wat knallen zul je moeten gaan rennen, want de Russen blijven komen. In een ander stuk zul je door een lap gras moeten kruipen en de tanks en infanterie moeten ontwijken. Tof, maar ook moeilijk. Soms ga je een aantal keer dood voordat je door hebt wat je moet doen of omdat de tegenstand groot is. Dit is wel één van de vetste missies van Modern Warfare.

Bommenwerper!
Eén stuk in de Campaign is dermate vet, dat ik er een apart kopje van moet maken. In een missie kruip je in een reusachtige bommenwerper en heb je de keus uit drie wapens. Een krachtige mitrailleur, een ‘lichte’ raketwerper en zeer krachtige bommen. Hierin is het zicht vanuit een satellietbeeld en zie je personen als opgelichte mannetjes lopen. Ook voertuigen zijn gemakkelijk te herkennen. Het is de bedoeling met het arsenaal aan wapens de vijand uit te schakelen. Ik ben vrijwel alleen maar bezig geweest met de ‘lichte’ raketwerper, heel gaaf. Je ziet de vijanden vliegen, voertuigen ontploffen en je bondgenoten op de grond vechten.
Wat wel lastig is, dat je jouw bondgenoten soms slecht kunt identificeren. Ze geven een knipperend licht af, maar als je flink aan het schieten bent, zie je dat niet altijd. Sommige stukjes moest ik dus een paar keer over doen. Gelukkig slaat deze game heel vaak op, zodat je nooit te ver terug gaat.

Heerlijk en prachtig
Normaliter staat de Call of Duty serie bij mij in de schaduw, aangezien de gameplay mij niet aanstaat en ik de Wereldoorlogen als hoofdonderdeel spuugzat ben! De besturing en bewegingen zijn een stuk realistischer dan bijvoorbeeld van Resistance: Fall of Man. Meestal kan ik dit niet accepteren, maar het lijkt alsof er naar me geluisterd is. Call of Duty 4: Modern Warfare heeft een betere besturing gekregen, en de bewegingen laten je denken alsof jij daar zelf loopt. Het realistische gedeelte is zeker niet over de top, maar precies goed. Het spel loopt ook erg soepel en je hebt vrijwel nooit last van framedrops.
Bepaalde omgevingen zien er in deze game zeer gedetailleerd uit en ik vergat mijn squad zo af en toe. Dan kon ik het niet laten om van de omgeving te genieten. Vooral ontploffingen en gebieden met veel rook zijn mooi. Ook de tussenfilmpjes zijn prachtig, en dan met name de personages hebben veel detail. Andere gebieden zijn weer wat minder zoals slechte textures en plat gras. Buiten dat ziet het er schitterend uit. Het geluid is daarbij van topkwaliteit, alles klinkt zuiver en het verschil van dichtbij en veraf is goed te horen. Geweren, granaten, stemmen.. geweldig!

Genoeg plezier..
Naast de ijzersterke Campaign, die overigens wel aan de korte kant is, zijn er natuurlijk meerdere modes te vinden in Modern Warfare. Ten eerste, de Arcade mode. Ik had er eerlijk gezegd meer van verwacht, maar het is in principe de Campaign, alleen dan krijg je voor elk geraakt schot en kill punten. Een leuke toevoeging, maar geeft niet veel waarde aan het spel. Als tweede heb je de Multiplayer Splitscreen. Daarbinnen heb je de standaard Free-For-All en Team Deathmatch, je kunt dan uit 9 maps kiezen. In ‘Search & Destroy’ moet je een object van de vijand vinden en vernietigen. Speel je ‘Sabotage’, dan is het de bedoeling om een bom – die in het midden van de map ligt – te pakken en het object van de tegenstander te laten ontploffen. Als derde is er ‘Domination’ wat lijkt op ‘Capture the Flag’. Je moet een positie innemen en verdedigen. Als laatste heb je nog ‘Headquarters’. Dit lijkt een beetje op Domination, al moet je hier een hoofdkwartier innemen en verdedigen. Al deze modes zijn de moeite waard en zijn leuk voor een avondje knallen met vrienden.

Het online gedeelte houd je nog wel even zoet. Met genoeg maps, wapens en ander schietgerei is het allemaal erg tof. Ik heb in mijn potjes niet of nauwelijks lag ondervonden, dus de verbinding is perfect. Inifinity Ward heeft gezegd dat er problemen ronddwalen, maar tot nu toe werkt het prima.
Door kills te maken, verkrijg je punten waarmee je in rang stijgt, het bekende ranksysteem. Maak zoveel mogelijk kills en assists, want na een potje kun je al gauw meerdere online modes, zoals Demolition, unlocken. Ook speel je meerdere wapens vrij, zodat je eens kunt afwisselen. Verder is er de mogelijkheid kleding en accessoires vrij te spelen om jouw personage om te bouwen tot een unieke persoon. Erg leuk allemaal.

Conclusie
Even weg van de oude oorlogen! Call of Duty 4: Modern Warfare is een topper. De Campaign is kort, maar zeer krachtig met een sterk verhaal, al zijn de ‘gewoonweg knallen’ momenten iets te chaotisch. Buiten dat biedt deze game veel afwisseling, een hoop modes, het customizen van personages en een goede online multiplayer. En de sniper missie is heel vet! Met de graphics zit het dik in orde, echter, sommige stukken lijken afgeraffeld. De omgevingen, zoals bossen en steden, maakt het geheel gevarieerd. Ook het geluid is een feest, dus als je dikke speakers hebt, voluit knallen met die hap! Dit is een najaarstopper! (9,0)

Bron: GameVillage