dinsdag 24 januari 2012

REVIEW: MotorStorm - Pacific Rift

Daniël de Zwart

MotorStorm, ongetwijfeld één van de beste launchgames van de PlayStation 3. Bruut offroad racegeweld waarbij de modder je om de oren vliegt. Monument Valley was vanaf 23 maart 2007 een waar paradijs voor gamers die graag van vieze kleren houden en niet één route willen volgen. MotorStorm was niet mijn eerst gespeelde PlayStation 3 game – dat was echter Resistance: Fall of Man, maar het was wel mijn eerste titel van Sony’s bakbeest. Door het succes van het eerste deel, kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven. MotorStorm: Pacific Rift is het zusje van MotorStorm en het ruige concept borduurt bij het tweede deel krachtig door. Maar is dat genoeg om de game én ontwikkelaar Evolution Studios van een gouden label te voorzien? Het is in ieder geval lekker warm op het eiland van Pacific Rift!

Bij de Pacifische spleet..
Zoals al duidelijk wordt is het evenement van Monument Valley, waar keiharde rotsen een rol speelden, verleden tijd en staat de volgende strijd al voor de deur te kloppen. MotorStorm: Pacific Rift brengt ons naar een schitterend tropisch eiland, verlaten door de mens en vergroeid door de natuur. Het mysterieuze eiland telt vier zones en de game telt in totaal zestien verschillende tracks. De zones Earth (omgeven door jungle), Water (plassen, rivieren en stranden), Fire (tussen de gloeiende lava) en Air (bergtoppen en een vulkaankrater) zorgen voor de nodige afwisseling waar deel één nogal eens tekort kon schieten. Elke zone weet 24 races af te leveren met elk zijn eigen doel en/of limieten als wraklimiet en tijdslimiet. Lukt je dat, dan speel je coureurs, lakwerk voor voertuigen of nieuwe uitdagingen vrij. Het Pacific Rift evenement kent dus meer afwisseling in omgeving, tracks en content.

Vegetatie je vriend of vijand?
De ontwikkelaar heeft in dit tweede deel gekozen voor een realistischer beeld. En dan bedoel ik het punt natuur. Evolution Studios is erin geslaagd elke track te voorzien van vegetatie, reclameborden, schansen, diepe plassen water, verlaten dorpjes, rotzooi van verroeste auto’s en verdwaalde rotsen. Het zal nogal eens voorkomen, vooral in het begin, dat de vegetatie en co. een gewaagde tegenstander zullen zijn. De besturing van de vele voertuigen is niet drastisch veranderd, dus kunnen we zeggen dat het ontwijken van obstakels niet altijd soepel verloopt. Bepaalde scheurijzers zijn daarnaast wat onstabiel, wat tot stuiterende gevolgen kan leiden. Toch is de variatie in landschap een goede keuze geweest en is MotorStorm alleen maar een ruigere en spannendere offroad racer geworden.

Earth, Water & Fire.. en Air
Kennen de elementen uit bovenstaand kopje dan een toegevoegde waarde? Ik zeg direct ja. Neem de zone Earth. Je zal met de dichte jungle niet zo snel een racetruck of Big Rig kiezen, aangezien deze vrij stroef sturen. Is er de kans om een motor, quad of buggy te kiezen, is dat vaak de beste optie. In de Water zone zijn deze voertuigen weer in hun nadeel. Ze verzuipen in diepe plassen en remmen veel af. Geschikte voertuigen zijn o.a. de racetruck, Big Rig en monstertruck. Tevens is de balans wat betreft ‘boosten’ netjes gedaan, de externe factoren van de natuur beïnvloeden namelijk je voertuig. In Water races zul je veelvuldig gebruik kunnen maken van je snelheid opkikker, de motor koelt af in de nattigheid. Bagger je echter langs lavagebieden, dan is de kans dat je je motor opblaast een stuk groter. En nee, je kunt níét door lava, dan verbrand je levend.

Verschillende routes
Dit kopje weet twee betekenissen te vertalen. De eerste is dat je in MotorStorm: Pacific Rift letterlijk verschillende routes kunt kiezen om andere rijders te vermijden (kan me echter niet voorstellen, chaos máákt MotorStorm), om de snelste te zijn of omdat je met je lichte voertuig niet door die ene diepe plas kunt. Net als in de eerste MotorStorm weet elke track je weer te verbazen met talloze routes die uiteindelijk de uitslag kunnen bepalen. Bruggen, schansen, langs steile richels, direct door de jungle, door modderpaden, langs watervallen etc. Dat is nou MotorStorm: bruut raggen, beuken, je eigen weg bepalen en géén regels.

De tweede betekenis onthult een verscheidenheid aan gameplay elementen die de ontwikkelaar heeft toegevoegd. Festival Tickets die je vrijspeelt als je races wint kennen meerdere racedoelen. Naast reguliere races tegen vijftien opponenten zijn er ook de ‘Eliminator’-Tickets waarbij om de zoveel seconden de laatste rijder afvalt. Zorg dus dat je nooit laatste komt te staan. Een toffe nieuwe feature om meer afwisseling te brengen, alleen is het doel van deze game chaos tijdens het racen. Dit element vervalt gedeeltelijk doordat er afvallers zijn. Een derde speelmogelijkheid is de ‘Snelheid’-Ticket. Je wordt in je eentje gedropt op een track en je zult een half vastgelegd parcours af moeten leggen. Veel vrijheid krijg je dus niet, want er zijn checkpoints waar je doorheen moet. Op zich een manier om eens geen race te doen, maar de besturing van de voertuigen is niet zo accuraat waardoor het winnen van zo’n Ticket vrij lastig is. De checkpoints zijn immers vaak nauw uitgezet.

De Monstertruck!
Pacific Rift kent naast de buggy’s, motoren, rallywagens, racetrucks etc. een geheel nieuw voertuig. Op de boxart is hij te vinden en zelfs al in de eerste teaser schitterde het monster, want ja, dat is het. Het is de Monstertruck. Natuurlijk een brute bedoening, maar wat mij betreft wat overpowered. Het bakbeest is krachtig, snel en in de bochten nog geeneens zo slecht. Vooral op tracks met veel rechte stukken heb je vaak het nakijken. De Monstertruck raast over voertuigen als motoren en buggy’s heen, verliest geen snelheid in het water en dendert met volle kracht door de modder. Het enige waar hij wat mist, is de stabiliteit. Scheurt hij verkeerd over één of andere hobbel, gaat het monster over de kop.

Eindelijk vrijheid blijheid!
De originele MotorStorm was natuurlijk een launchgame, maar dat betekent niet dat de geleverde kritiek zo de prullenmand in mag. Ik was even bang dat MotorStorm: Pacific Rift een installatie zou krijgen, maar.. Evolution Studios heeft naar haar fans geluisterd en verbetering zal geschieden. Voertuigen werden voorheen in 3D weergegeven wat voor lange laadtijden zorgde. Ook wist je niet wat de kwaliteiten van de scheurijzers waren. In Pacific Rift schijnen de rijtuigen in 2D met ernaast statistieken als ‘snelheid’ en ‘wendbaarheid’. Een coureur kiezen gaat echter wel in 3D, maar dat zorgt niet voor problemen. Een tweede kritiekpunt van jewelste was dat MotorStorm een splitscreen mode miste. De developer heeft in dit tweede deel meer dan extra geschonken. Je kunt nu met maximaal vier(!) mensen offline baggeren.

Naast dit alles is het onvermijdelijk dat er ook Trophies te vinden zijn in de game. Het zijn er nogal wat, maar het geeft de game voldoening. De meeste Trophies zijn te halen door domweg races te winnen, meer dan zoveel uur te rijden en zoveel races te winnen met een bepaald voertuig. Een aantal pittige prijzen zitten er gelukkig ook in. Je zal bijvoorbeeld de tijd moeten verbeteren die een ontwikkelaar heeft gereden. Erg doeltreffend.

Een pareltje?
Een parel verdient wat mij betreft een tien, maar daar is Pacific Rift niet de juiste titel voor. Het doet echter wat het moet doen met een hoop extra’s, nieuwe elementen, nieuw gebied, een shitload aan races, vette racebakken, toffe en afwisselende tracks, heerlijke en passende soundtracks en bruut offroad geweld! Bovendien weet dit spel een moeilijkheidsgraad te brengen die gelukkig meer naar de casual gamer neigt. Het eerste deel was al vlug pittig, maar in Pacific Rift is die opbouw geleidelijker.

Grafisch ziet de game er goed uit. De meeste elementen en zones komen netjes uit de verf en daar zie je aan dat Evolution heeft zitten polijsten. Echter, op andere punten schort de game aan grafische kracht. Lava en bergtoppen zien er kwalitatief toch minder uit en ook bepaalde waterdelen hadden beter gekund. Desondanks heb ik het spel op een HDTV gespeeld en daar zie je grote verbeteringen ten opzichte van de originele MotorStorm. Op het strand met een zonsondergang is bijvoorbeeld een moment om bij stil te staan. Verder is het geluid in orde. Soundtracks zijn zoals eerder gezegd zeer passend bij het gehele evenement en de motoren van de voertuigen klinken woest. Al met al beduidend sfeervol.

Online in de modder spelen
Is het een feit dat games die van uitgever Sony Computer Entertainment (SCE) af komen online voortreffelijk speelbaar zijn? Daar lijkt het wel op. MotorStorm en Resistance: Fall of Man kenden bijvoorbeeld (vrijwel) geen lag en ook Pacific Rift weet zich hier uit te redden. Online is daarnaast altijd een tikje spannender en dat merk je. De intelligentie ligt logischerwijs een stuk hoger en zomaar langs een tegenstander scheuren is er niet bij. Het is namelijk mogelijk – ook in offline modus – met de schouderknoppen een booststoot uit te delen. Je motor wordt iets warmer, maar het kan ervoor zorgen dat je opponent tegen een boom belandt. Deze momenten zorgen voor veel chaos, irritatie maar ook een vette glimlach. Wie wil nou niet de vijand een ravijn in laten kukelen? Precies!

Conclusie
Een hoop te vertellen over deze offroad bak, en het meeste is alleen maar positief. Evolution Studios heeft van haar fouten geleerd en borduurt gelukkig verder op het chaotische offroad gedrag wat MotorStorm al kende. Tracks zijn goed uitgedacht, veel verschillende routes geven mogelijkheden, de elementen zijn een toegevoegde waarde en als je hier een vlot muziekje aan hangt, heb je de koning van het genre. Grafisch is Pacific Rift niet baanbrekend, maar ook zeker niet slecht. De offline modus is gelukkig naar een eenvoudiger niveau gebracht, maar ben je deze zat? Dan heb je nog uren plezier aan de vier speler splitscreen of de brute kracht van de online modus. Ik trek mijn vuile kleren weer aan. (9,2)

Bron: GameVillage

Geen opmerkingen:

Een reactie posten